Crowdy Sydney
Door: IngridnGreet
Blijf op de hoogte en volg ingridNgreet
16 Oktober 2011 | Australië, Perth
Hallo iedereen,
Het is al een tijdje geleden, maar hier zijn we toch nog met een nieuw verslagje.
Na ons driedaagse in Singapore, stond ons weer een vlucht te wachten. Deze keer eentje van 7 uur naar Sydney. Na onze vaste activiteiten gedaan te hebben op het vliegtuig... zie voorgaand verslag ... , kwamen we ‘s avonds aan in de luchthaven. De bagage bleef weer lang op zich wachten, maar deze keer was het vliegtuig toch groot genoeg voor onze twee rugzakken.
De gevreesde controle (zoals je soms ziet op tv in ‘grenscontrole Sydney’) verliep vlekkeloos.
We werden opgehaald door twee mensen van Ultimate Oz, de organisatie die voor de ontvangst zorgt gedurende de eerste week in Australie.
Na een niet zo lange rit, kwamen we aan in de hostel. We deden de deur van onze kamer open en wat zagen we: de helft van onze nieuwe kamergenoten was al dronken van de witte wijn. Aangezien wijn zowat de goedkoopste alcoholische drank is in Australie. En diezelfde helft, maar dan van de kamer, lag onder de kleren en valiezen. Niet zo een aangename ontvanst eigenlijk. Dus ..... Kom nooit aan in een hostel op zaterdagavond!
Het opmerkelijke aan zo een hostel is, de personen die in hun bed gekropen zijn, zijn andere dan degene die er de volgende dag weer uit komen. Zo snel gaat het komen en gaan daar dus!
De eerste dagen hebben we vooral Sydney verkend en de belangrijkste plaatsen bezocht. Zoals the Opera House, the Harbour Bridge, The Botanical Gardens, ... Ook Darling Harbour was een mooie, gezellige haven om te vertoeven. Het was nog vrij koud in Sydney, aangezien de winter nog maar net voorbij was. Een jas was dan toch, buiten onze verwachtingen, geen overbodige luxe.
In deze week hebben we onze documenten in orde gebracht, rekeningnummer geopend, gsm-nummer geactiveerd, tax-file-nummer gekregen, ... Alles wat je nodig hebt dus om in Australie te leven en te werken.
We hebben zelf een bar skills cursus gevolgd om toch een basis te hebben van bar-vaardigheden daar. Zo kunnen we misschien werken als bar-moeder, zoals sommigen onder ons dat noemen...... ;p En ja, we kunnen nu goed pintjes tappen, jammergenoeg geen Belgische,want de normen van een goed getapte pint liggen hier blijbaar helemaal anders: De schuimlaag mag maar een dikte hebben van een vinger.
Wat heel opvallend was in Sydney is dat het een enorm drukke en levendige stad is. Met heel veel bars en fastfood. Er wordt bijna bij alles ‘chips’ gegeten (frietjes dus). Zo aten we eens lasagne met frieten. Geen stad dus om op dieet te gaan.
In Sydney leven en wonen er vooral toeristen en mensen die willen feesten. En er draait heel veel rond alcohol. Raar, aangezien Sydney heel duur is en een gewoon pintje toch al zes dollar kost. Sydney is een van de duurste steden ter wereld.
Een goedkoop appartement kan je huren voor ongeveer 140 dollar per week per persoon (of 105 euro per week)!!!! Maar men verdient er ook wel veel. Dus dat compenseert ook wel wat.
Het hoogtepunt van de week was toch wel de uitstap naar de Blue Mountains. Een subliem regenwoud van honderden kilometers groot. Daar zagen we dan onze eerste wilde kangoeroe’s :D Joepie.
De natuur was echt super. Bergen, bomen, alle soorten vogels in alle kleuren, watervallen .... Een soort paradijs. We deden een fikse wandeling van ongeveer drie uur door de bergen. De uitzichten waren echt super. (foto’s volgen nog).
Na deze uitputtende tocht reden we naar een ander stukje regenwoud met zicht op drie speciale rotsen, the three sisters. (In ons geval zijn ze enkel nog de broer vergeten ;) . Daar aten we een lekker Australisch middagmaal: meatpie. Een taartje van bladerdeeg met champignons en kippenbrokjes in. Echt wel lekker.
Op toeristische plaatsjes zit er vaak een aboriginal didgeridoo te spelen. Ook hier was dit het geval, dit keer een didgeridoo-spelende, heel eng uitziende, beschilderde, niet magere, oudere aboriginal.
(Op die manier kunnen de aboriginals nog wat geld verdienen. Zij krijgen vooral geld van de overheid, maar in de stad zie je vaak aboriginals die dit geld gebruiken voor alcohol. Ze zijn dus werkelijk verdrongen op hun eigen land door de blanken. )
Na dit bezoek, reden we naar een ander gebied. Daar kon je rondwandelen op een houten, aangelegd pad tussen de bomen. Na die wandeling namen we een treintje terug naar boven. Een speciale trein eigelijk, want die reed op de steilste spoorweg van de wereld. (een helling van 52º of 128%). Een heel korte, maar wel toffe rit.
Na een terugrit met het busje van twee uur, kwamen we terug aan in de hostel. Daar moesten we alles klaarmaken om de volgende dag heel vroeg naar de luchthaven te vertrekken.
Daarover meer in het volgend verslag ....
Vele groetjes,
IngridnGreet
Het is al een tijdje geleden, maar hier zijn we toch nog met een nieuw verslagje.
Na ons driedaagse in Singapore, stond ons weer een vlucht te wachten. Deze keer eentje van 7 uur naar Sydney. Na onze vaste activiteiten gedaan te hebben op het vliegtuig... zie voorgaand verslag ... , kwamen we ‘s avonds aan in de luchthaven. De bagage bleef weer lang op zich wachten, maar deze keer was het vliegtuig toch groot genoeg voor onze twee rugzakken.
De gevreesde controle (zoals je soms ziet op tv in ‘grenscontrole Sydney’) verliep vlekkeloos.
We werden opgehaald door twee mensen van Ultimate Oz, de organisatie die voor de ontvangst zorgt gedurende de eerste week in Australie.
Na een niet zo lange rit, kwamen we aan in de hostel. We deden de deur van onze kamer open en wat zagen we: de helft van onze nieuwe kamergenoten was al dronken van de witte wijn. Aangezien wijn zowat de goedkoopste alcoholische drank is in Australie. En diezelfde helft, maar dan van de kamer, lag onder de kleren en valiezen. Niet zo een aangename ontvanst eigenlijk. Dus ..... Kom nooit aan in een hostel op zaterdagavond!
Het opmerkelijke aan zo een hostel is, de personen die in hun bed gekropen zijn, zijn andere dan degene die er de volgende dag weer uit komen. Zo snel gaat het komen en gaan daar dus!
De eerste dagen hebben we vooral Sydney verkend en de belangrijkste plaatsen bezocht. Zoals the Opera House, the Harbour Bridge, The Botanical Gardens, ... Ook Darling Harbour was een mooie, gezellige haven om te vertoeven. Het was nog vrij koud in Sydney, aangezien de winter nog maar net voorbij was. Een jas was dan toch, buiten onze verwachtingen, geen overbodige luxe.
In deze week hebben we onze documenten in orde gebracht, rekeningnummer geopend, gsm-nummer geactiveerd, tax-file-nummer gekregen, ... Alles wat je nodig hebt dus om in Australie te leven en te werken.
We hebben zelf een bar skills cursus gevolgd om toch een basis te hebben van bar-vaardigheden daar. Zo kunnen we misschien werken als bar-moeder, zoals sommigen onder ons dat noemen...... ;p En ja, we kunnen nu goed pintjes tappen, jammergenoeg geen Belgische,want de normen van een goed getapte pint liggen hier blijbaar helemaal anders: De schuimlaag mag maar een dikte hebben van een vinger.
Wat heel opvallend was in Sydney is dat het een enorm drukke en levendige stad is. Met heel veel bars en fastfood. Er wordt bijna bij alles ‘chips’ gegeten (frietjes dus). Zo aten we eens lasagne met frieten. Geen stad dus om op dieet te gaan.
In Sydney leven en wonen er vooral toeristen en mensen die willen feesten. En er draait heel veel rond alcohol. Raar, aangezien Sydney heel duur is en een gewoon pintje toch al zes dollar kost. Sydney is een van de duurste steden ter wereld.
Een goedkoop appartement kan je huren voor ongeveer 140 dollar per week per persoon (of 105 euro per week)!!!! Maar men verdient er ook wel veel. Dus dat compenseert ook wel wat.
Het hoogtepunt van de week was toch wel de uitstap naar de Blue Mountains. Een subliem regenwoud van honderden kilometers groot. Daar zagen we dan onze eerste wilde kangoeroe’s :D Joepie.
De natuur was echt super. Bergen, bomen, alle soorten vogels in alle kleuren, watervallen .... Een soort paradijs. We deden een fikse wandeling van ongeveer drie uur door de bergen. De uitzichten waren echt super. (foto’s volgen nog).
Na deze uitputtende tocht reden we naar een ander stukje regenwoud met zicht op drie speciale rotsen, the three sisters. (In ons geval zijn ze enkel nog de broer vergeten ;) . Daar aten we een lekker Australisch middagmaal: meatpie. Een taartje van bladerdeeg met champignons en kippenbrokjes in. Echt wel lekker.
Op toeristische plaatsjes zit er vaak een aboriginal didgeridoo te spelen. Ook hier was dit het geval, dit keer een didgeridoo-spelende, heel eng uitziende, beschilderde, niet magere, oudere aboriginal.
(Op die manier kunnen de aboriginals nog wat geld verdienen. Zij krijgen vooral geld van de overheid, maar in de stad zie je vaak aboriginals die dit geld gebruiken voor alcohol. Ze zijn dus werkelijk verdrongen op hun eigen land door de blanken. )
Na dit bezoek, reden we naar een ander gebied. Daar kon je rondwandelen op een houten, aangelegd pad tussen de bomen. Na die wandeling namen we een treintje terug naar boven. Een speciale trein eigelijk, want die reed op de steilste spoorweg van de wereld. (een helling van 52º of 128%). Een heel korte, maar wel toffe rit.
Na een terugrit met het busje van twee uur, kwamen we terug aan in de hostel. Daar moesten we alles klaarmaken om de volgende dag heel vroeg naar de luchthaven te vertrekken.
Daarover meer in het volgend verslag ....
Vele groetjes,
IngridnGreet
-
16 Oktober 2011 - 17:28
Sharon:
Ik lees dat jullie echt een hele leuke en mooie tijd hebben daar aan de andere kant van de wereldbol! Kijk al uit naar jullie volgende verslagen! Doe vele groetjes aan de kangoeroe's hé ... :p!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
