Lovely Perth and avocado's in Carabooda

En al snel is er een nieuw verslagje. Dit keer over een andere plaats in Australie, namelijk Perth en omstreken, in West-Australie.

In Sydney moesten we al heel vroeg opstaan (4u am) om onze shuttle-bus naar de luchthaven te halen. En gelukkig was die zaterdagnacht niet zo hectisch als die vorige...

Er volgde een 5-uur durende vlucht naar het Westen. Enkele uurtjes terug in de tijd dus. Nu zijn we zes uur voor op het kleine Belgie :P (Nu mag ik dat toch zeggen, he. Belgie is nu eenmaal geen land waar je na vijf uur vliegen nog steeds in hetzelfde land blijft. tenzij je rondjes vliegt natuurlijk.) :)

Dus, we kwamen aan in de hoofdstad van West-Australie: Perth. En wie stond daar te wachten toen we de bagage ophaalden? Onze grote (zegt hij zelf) broer :D Een weerzien alsof we elkaar de dag ervoor nog maar gezien hadden. En toen waren we weer met drie. (Het vierde kindje blijft thuis achter om het thuisgebeuren te ‘managen’.) Ja, dat moet ook gebeuren e.

We namen de Transperth-bus naar de stad. Na onze rugzakken gedropt te hebben in een vieze hostel, verkenden we de stad. Perth is een hele toffe, gezellige, niet zo superdrukke stad. Een mooie stad om te wonen .... :P
Het opmerkelijke aan de stad, en dit zagen we ook vanuit het vliegtuig... is dat het precies een eilandje van wolkenkrabbers en winkels is, met daarrond de lage huizen. Tussen de wolkenkrabbers kom je dan soms es een oud gebouw of kerk tegen. Vreemd om te zien: Skyskraper - kerk - skyskscraper - skyscraper - theatergebouw - skyscraper - oude gevangenis - skyscraper - ... Er is ook een gezellig winkelstraatje: London Court, een straatje dat ons steeds doet denken aan de Wegisweg van Harry Potter :D Dus, de weg ligt in Perth, en niet in Londen ;p

Perth is ook heel heuvelachtig, de Botanical Gardens liggen op een heuvel in de stad van waaruit je een superuitzicht hebt op het centrum en het grootste stadspark van de wereld. De stad is omsingeld door de Swan River, wat direct ook weergeeft welk dier West-Australie vertegenwoordigt: een zwarte zwaan. Hoewel we er geen gezien hebben. Vlakbij de stad is er ook een park met enkele wilde kangoeroe’s. Natuurlijk zijn we deze ook es gaan bekijken. :D

In Perth gingen we de auto kopen waarmee we een jaar zullen rondreizen. Ward was daar al voor gaan kijken en we hadden gekozen voor de Toyota monovolume. Maar bij auto’s kopen komt er meer kijken dan enkel betalen. Er komt ook nog heel wat papierwerk aan te pas, wat niet altijd even vlot ging. De verzekering moest geregeld en eigenaar van de auto moest veranderd worden, wat heel wat heen en weer geloop vergde. Na een drie-viertal dagen was dit ook eindelijk in orde. Fjoew. Die miserie is al voorbij.

Na ons weekendje Perth, namen we de trein richting Carabooda, waar ons broerie al twee maanden vertoefde. We wonen op dit moment in een omgebouwde schuur op de avocadoplantage waar we momenteel werken. Heel plezant eigenlijk. We hebben er alles wat we nodig hebben en we kunnen er ons bezighouden met een partij’tje tennis, tv-avondje, internetje, ...

De plantage is ongeveer 20ha groot. We werken ongeveer 8u - 10u per dag. Ingrid en Ward nemen het plukken voor hun rekening, en ik heb me sinds kort ook bij het groepje plukkers mogen voegen. Ik verpakte voornamelijk avocado’s, samen met onze Taiwanese huisgenoten, of moet ik zeggen, schuurgenoten. :D

Het oogsten van de avocado’s gaat als volgt:

Plukken van de avocado’s met een picker (hoogtewerker), avocadobomen zijn nogal hoog. De avocado’s worden dan in kratten met een tractortje naar de verpakkingsschuur gebracht, (En ondertussen weten we al heel goed dat met de tractor rijden en met de quad crossen heel plezant is :D)

De avocado’s gaan in de machine om te wassen en drogen, en worden dan gesorteerd volgens gewicht, en dus grootte.
Per grootte worden ze ingedeeld per klasse, afhankelijk van schade aan de avocado, en verpakt in dozen die dan gelabeld en gestapeld worden op paletten. Deze worden dan weggevoerd en verkocht. :D

De vraag is, wie koopt ze, want voor zover ik weet ben ik nog niet veel mensen tegengekomen die dit lekker vinden.
De weet is: ze worden verkocht en wij krijgen ons welverdiende en mooie loon :D

Er gaan op een dag toch heel wat avocado’s door onze handen. Zo veel dat we ze al in onze gedachten zien, of er zelf een worden of zelf nog uren nabewegen van 10u op die machine te staan wiebelen en heen en weer geschud te worden...

Ward plukt meer dan 3 ton avocado’s per dag, Ingrid voorlopig ongeveer 2 ton, en ik, ja, ik heb nog maar een dag geplukt en dit was ongeveer een mooie 800 kg. Hoe meer oefening met de machine, hoe makkelijker en sneller je werkt, he. Ward heeft al 2 maanden ervaring, dus zijn grote plukaantal heeft daar vooral mee te maken. En ook wel wat de competitiviteit met een andere plukker.




Nu, genoeg over avocado’s gepraat. Na de avocado-uren en tijdens het weekend (zondag dus) hield Ward zich bezig met de bouw van ons bed in de auto. Ingrid en Ward hielden zich een hele namiddag bezig met zagen, vijzen en testen. Maar het resultaat mag er wezen, een mooi, houten bed achteraan in de auto. Met een openblooibaar deel om het bed te verlengen en een opbergplaats voor keukengerief en rugzakken. Goed gedaan banaan :D
We zien het volledig zitten om ermee rond te reizen. Nu nog een zachte matras vinden :P

Ondertussen leren Ingrid en ik links rijden net onze nieuwe oude Toyota. Dit is niet altijd even gemakkelijk, maar we worden steeds beter. Na het Australie rond gereden te hebben, zullen we experts zijn. Om daarna, terug rechts te moeten leren rijden in Belgie. :P


Nog een extraatje:

Zondag was een warme dag, en dan gebeurt het wel eens dat de brandweer zich de dagen ervoor bezighoudt met het aansteken van bossen. Dit met de bedoeling om gecontroleerde bosbranden te maken. En hiervan waren we zaterdag getuige. Grote stukken bos vlakbij de stad brandden uit onder toezicht van de brandweer. Met deze bosbranden wil men ongecontroleerde grote bosbranden voorkomen tijdens hete dagen. Het hout is na de brand niet meer zo makkelijk ontvlambaar, wat de felle, brandende zon buiten spel zet. De dieren en planten hebben zich hier ondertussen al aan aangepast.
Er zijn zelf planten die vuur nodig hebben om te kunnen bloeien.

Ziezo, jullie weten alweer wat meer . :)

Het avontuur in de plantage en omstreken duurt nog twee weken en dan kan de rondreis door Australie pas echt beginnen :)